4 Mart gününe kadar saldırılarda bir türlü istediği sonucu elde edemeyen müttefikler, havaların da iyiye gitmesini fırsat bilerek methal tabyalarımızı tahrip amaçlı ufak çaplı bir kara çıkarmasına karar vermiştir. Bu harekât Osmanlı Genel Karargâhı İstihbarat Şubesi’nce şöyle açıklanmaktadır:
“4 Mart 1915’te Saros Körfezi’nde dolaşan zırhlılar saat 4.15’te Semadirek istikametine geri dönmüşlerdir. Düşman saat 14.45’te beş zırhlı, yedi torpido ile Seddülbahir’i şiddeti bombardıman ederek sahile yaklaşan bir zırhlının çanaklığındaki mitralyözler ateşi himayesinde askerle dolu üç büyük sandalı Seddülbahir iskelesine yanaştırarak sahile 60 kadar asker çıkarmıştır. Buradaki obüs bataryasının ateşi ve bilhassa 27. Alay 10. Bölük çavuşlarından Mustafa oğlu Mehmed’in komutasında ve Seddülbahir Kalesi içinde yarım takım askerimizin süngü hücumuyla düşman püskürtülmüştür. Mehmed Çavuş mekanizması bozulan tüfeğinin işe yaramadığını görünce kaya parçaları atarak düşmana saldırmış bütün erlere örnek olmuştur. Dört şehid on dört yaralımız vardır.”

Bu harekâtı bir de Bigalı Mehmed Çavuş’un ağzından dinleyelim:

“Ben mangamla nöbette idim. Düşman gemileri sahili şiddetle bombardıman ettikten sonra çıkarma yapmaya başladılar. Bu arada gizlendiğimiz yerden çıkarak yere yattık ve düşmana ateşe başladık. Düşman da yere yatarak bize ateş ediyordu. Birbirimize çok yakındık. Bir ara benim tüfeğimin mekanizması işlemez oldu. Hırsımdan tüfeği attım. Bunu gören bir düşman neferi ayağa kalkarak bana ateş etmeye başladı. Hemen istihkâm küreğini çekerek üzerine atıldım. Kaç kişiye vurduğumu hatırlamıyorum. Gözümü açtığım zaman kendimi sıhhiye çadırında buldum.”

            Bu saldırıda Çanakkale müdafaasının nasıl bir şiddetle gerçekleştirildiğini gözler önüne seren bu kahraman çavuşumuz 3 Şubat 1964 tarihinde vefat etmiş ve Bigalı’ya bağlı Bahçeköy’e defnedilmiştir.