Kemalyerinden Kabatepe müzesine vardıktan sonra aşağıya sahil yoluna giriyoruz. İleride sol tarafta bir kitabe göze çarpıyor. Küçük Arıburnu’nda 25 Nisan 1915 günü bir manga askerin, karaya ayak basan yüzlerce Anzak askerine karşı kahramanlığının anlatıldığı bu kitabede :

  “27. piyade alayının 8. bölüğünün bir takımı 25 Nisan 1915 günü sabaha karşı Arıburnu kıyılarına çıkan Anzak kolordusunun 1500 kişilik ilk kademesine ağır kayıplar verdirerek, kıyının dik yamaçlarına sığınmak zorunda bırakmıştır.” 

Bu kitabeyi okuduktan sonra akıllara neden kıyıda küçük bir takım bekliyor sorusu geliyordur hiç kuşkusuz. Osmanlı 5. Ordusu’nun başında bulunan Liman von Sanders’in   Türk subaylarının aksi görüş bildirmesine karşın hazırlamış olduğu  savunma planına göre kıyılar küçük gözetleme birlikleri ile tutulacak,  ana birlikler ise geride bulunacak. Düşman nereden çıkarsa birlikler oraya naklettirilecek idi. Fakat bu savunma planın eksiklikleri bulunmaktaydı. Şöyle ki; savaş esnasında yapılacak olan çıkarma harekatında, savunan ilk 24 saat daima karaya ayak basana üstündür. Çünkü karaya ayak bastığı anda yabancı bir toprakta ve açıktadır. Dolayısı ile düşmanı bu ilk saatte atmak daha kolaydır. Aksi halde karaya ayak basan asker kıyıda tutunduğu anda söküp atmak çok zordur. Nitekim sonuçta böyle olur karaya ayak basan müttefik askerlerine Ian Hamilton’un ilk emirlerinden biri: “İşin zor kısmını atlattınız şimdi ise emniyete kavuşuncaya kadar sadece siper  kazınız, kazınız, kazınız.”olmuştur.  İşte bu emir belki ilk anda bitebilecekken savunmada ki hata yüzünden 8.5 aya uzayan savaşın ilk işareti olacaktı. 

Sabah saatlerinde karaya ayak basan müttefik askerlerinin sayısının artması üzerine 27. Alay’ın 8. bölüğünün dayanması da güçleşir. Beklenen emrin gelmesi üzerine 27. Alay’ın Eceabat Topzeytinlik’te bulunan diğer iki taburunun da peyderpey savaşa girmesi ve ilerleyen saatlerde 57. Alay’ın da cepheye yetişmesi ile Anzak ilerleyişi durdurulmuş, hatta denize dökülme aşamasına gelinmiştir.